Dag twee in iguazu park en Corientes

Sare + tent in Resistencia

De rest van de foto’s van Iguazu en de foto’s van Corientes en Resistencia

Resistencia, you are wonderfull

Aankomst in Resistencia 6u ‘sochtends, vroeg hé? Resistencia is nog aan het slapen, althans sommigen, anderen daarentegen zijn nog niet gaan slapen en lopen een beetje dronken op straat uit te feesten. We beginnen het te leren, er komt routine in onze handelingen! De camping die we zoeken ligt uit het centrum ergens, we hebben geen kaartje ervan, want de bijbel heeft er geen ter beschikking en alles is dicht. En toch hebben we onze bestemming heel snel gevonden. Ja, we beginnen het te leren. Ons gebrekkig Spaans wordt toch beter, mensen begrijpen ons en vooral: wij beginnen hen beter te begrijpen. Al valt heel snel op dat Resistencia, een 400 km verder dan onze vorige bestemming, een ander accent kent en bepaalde woorden anders uitspreekt zelfs. En nu…we voelen ons onmiddellijk thuis in Resistencia. De mensen zijn heel vriendelijk, rustig en de camping is fantastisch, basic misschien, maar heel gezellig, rond een meertje (niet in te zwemmen, want nogal vervuild jammer genoeg – sorteren of afval deftig verzamelen tout court, wordt hier niet echt gedaan) en het heeft ook verschillende barbecuestellen en die worden heel snel  benut – tegen 9u ’s ochtends al staan een aantal grote families klaar om aan een barbecue te beginnen waarbij pas tegen de middag en lang daarna gegeten zal worden! Amaai, we wisten al dat de Argentijnen barbecuefreaks waren (en gelijk hebben ze, ze hebben er de temperatuur voor, meer zelfs – je kan hier trouwens ten allen tijde barbecuen op straat, je komt ze overal tegen), maar dit overtreft even alles – ze hebben tafels en stoelen bij, muziek, boxen inbegrepen en alles, wat een volksverhuizing voor een DAGje barbecue. Ze “waarschuwden” ons reeds voor zondag, want dat is eigenlijk de echte barbecuedag van de Argentijnen, dat wordt wat! Maar eigenlijk…heel gezellig boeltje hier. ’s Avonds gezellige lichtjes hier, je kan lang buiten zitten, want ondertussen al heel warm (jaja, mosquitobites al vollen bak en alle twee deze keer), we koken op het gemakje, lezen een boek, genieten gewoon. Ondertussen hebben we een avondje met een local gesproken – traag en basic wel te verstaan, maar het is tof dat dit mogelijk is, het opent een aantal deuren, maakt het één en ander duidelijk. Soit ja, het is hier goed en we blijven nog even! Daarna trekken we naar Formosa, waar we moeten passeren vooraleer we terug enkele dagen een natuurpark intrekken, el parque rio pulcomayo, heel dicht aan de grens met Paraguay! Tot binnenkort! Groetjes, P en S

Foto’s Iguazu

Iguazu

De andere foto’s vind je hier.

Iguazu alias Bellewaarde, maar dan vele mooier natuurlijk!

Eigenlijk misschien helemaal niet terecht om te zeggen, want het iguazu park en de watervallen zijn alles wat een mens er mag van verwachten! Prachtig gewoon, ‘overwhelming’, groots, zeer mooi! Maar we dachten even… Bellewaarde…want de bus ernaar toe zat vol vol vol toeristen, noem het op vanwaar ze kunnen komen, ze zullen erbij gezeten hebben, tot onze eigen landgenoten toe, Antwerpenaren. Tja, en dan toekomen, alsof je echt wel toekomt in een pretpark, rijtje schuiven aan de kassa, luid, uitgelaten. En we dachten de laatste dagen al “waar zitten die toeristen eigenlijk?” Hier dus! Maar éénmaal in het park…super! Trouwens, dit bezoek aan de Iguazu watervallen betekent ook de eerste deftige en warme zonnestralen! Yes yes yes, we zijn er klaar voor! De foto’s zullen meer zeggen dan woorden, die vind je hier ook wel terug. Jammere anekdote: op bepaalde plaatsen in het park (zeker bij de devil’s throat – de hoogste watervallen)  konden we jammer genoeg ervaren dat mensen echt drumden om het te kunnen zien, nu onmiddellijk liefst (alsof ze zouden weglopen die watervallen, a little bit of patience graag), maar vooral ook daardoor de indruk gaven het niet echt te beleven, en dan bedoelen we…misschien even stilstaan bij een dergelijk fenomeen – je even klein voelen mag ook zelfs, een beetje integriteit is nooit erg…Maar soit, we lieten het niet aan ons hart komen en hebben enorm genoten van alles wat er te zien was en het mooie weer, de natuur, de beestjes die zich af en toe lieten zien! Een geslaagde dag dus! Puerto Iguazu zelf, waar we slapen, is trouwens ook de mooiste plaats waar we tot nu toe kwamen, eenvoudiger, rustiger, natuurrijker. We zitten hier op het drielandenpunt Argentinië – Brazilië – Paraguay. We vertrekken terug morgenavond met een nachtbus, naar Resistencia deze keer. Een cultuurstadje, met eveneens een natuurpark in de buurt dat we willen bezichtigen en waar mogelijk in overnachten. Tot zover! Groetjes P en S!

Foto’s Rosario

de rest van de foto’s

Rosario

Gisteren aangekomen in Rosario ten NW van Buenos Aires. Na een bus rit van een uur of 5 (eigenlijk 4u, maar langer door panne –  de nafte tank was vanonder de bus gevallen, hihi, foto daarvan trekken werd niet helemaal geapprecieerd, maar het staat er toch op zene)

No problemas por aqui! We konden mee met de volgende bus waar we dan aankwamen in een, toen nog, zonnig Rosario.  Jaja, op dit moment regent het weer, grrr…we nemen die blijkbaar mee! Maar nu is het genoeg geweest, we vertrekken naar het uiterste noorden, Iguazu, vandaag (nachtbus) en oh wee…als het daar nog regent!

Maar nog even Rosario: de hostel was leuk (houten vloertje, lekkere warme douche, lekker ontbijt, de eerste keer met fruit, joepie!) EN de studenten vierden feest, WANT: het was student’s day, samen met de eerste lente dag. Feest betekent hier blijkbaar eigenlijk niet echt veel drank (of ze kunnen het goed wegstoppen vermoeden wij), en in dit geval ook openlucht optredentjes – en fun zeg, staat daar een kerel op een podium werkelijk helemaal GEK te worden, super (grappig) gewoon, zo’n mensen kom je niet veel tegen, maar we weten ze te appreciëren!!

OK tot zover, wat houden we jullie goed op de hoogte hé zeg. Hoe dat komt? We kruipen al eens sneller binnen bij een regenbuitje en overal heb je hier internetaccess (tot nu toe) en die is altijd gratis! En dan ben je vertrokken hé!!

Daaaaaag – Pieter en Sara

City Center, Palermo en Ricoletta

De rest van de foto’s vind je hier

“We give the girls a kiss and handshake with the man”

“We give the girls a kiss and handshake with the man”. Okeekes, we gingen eens een tangoshowtje gaan bekijken. ’s Middags eerst en vooral gaan reserveren bij mister Tasso, hier bij ons in San Telmo! Is there a show this evening? Natuurlijk natuurlijk! Zo gezegd zo gedaan, ’s avonds om 21u staan we er terug, klaar voor de show, die een uurtje later zou beginnen. En show was het wel…amaai, jammer genoeg geen tango! Grappig grappig, kunnen enkel wij tegenkomen! De show was een soort van Spaanse folklore, super grappig van tekst blijkbaar, zo konden we opmaken uit diegenen die het Spaans weliswaar perfect beheersen. Ok, ok, niet geklaagd, het was wel een fantastische show, één en al sfeer, maar mister Tasso, het is er me ééntje! Voor wie the stage kent (Antwerpen, waar Pieter in het weekend werkte), wel wel – het bestaat ook in Buenos Aires, in al zijn facetten gelijk gewoon! Dus, nog steeds geen tangoshow te zien, we blijken er constant voorbij te lopen! No problema, we komen het nog wel tegen. En nu…we vertrekken hier. We hebben de verschillende wijken zowat gezien en Buenos Aires is groot, mooi in bepaalde delen, maar we zijn het erover eens… een typische stad. We vertrekken naar het noorden morgen, Rosario! Staat bekend als de tweede hoofdstad, de eerder culturele hoofdstad. Maar meer naar het noorden, dus alweer een beetje warmer (al is het hier nu ondertussen ook volop lente), ietsje meer natuur ook, zelfs een strandje aan een rivier, een eilandje waar we kunen kamperen, enz. Zo vertelt onze bijbel, de lonely planet. We gaan ervoor, blijven daar een paar dagen (misschien maar twee, we zien wel) en dan gaan we direct verder naar het uiterste noorden, Iguazu. Jullie horen er wel van!

We volgen jullie berichten ook! Michelien, boek is goed, maar snel uitgelezen en ik heb er ook al betere gelezen eigenlijk, maar toch OK (ik wissel die trouwens straks in met een Nederlandstalig boek dat ik heb gevonden in deze hostel – boek zal uit zijn tegen dan). Arno, tof dat je ook bericht – hoe gaat het met Nero ondertussen, al buiten gekregen? En al de anderen die reeds reageerden, tof tof, blijven berichten zouden we zo zeggen!

Groetjes aan iedereen,

Pieter en Sara

Enkele foto’s van BA City

De rest van de foto’s vind je hier

Buenos Aires

We zijn vertrokken. Ondertussen zijn we de 18^de, twee dagen later. De rit was lang en vermoeiend, al viel het al bij al wel mee. Op zulke vluchten tonen ze regelmatig een filmpje, word je verwend met eten en drinken, voldoende en helemaal zo slecht nog niet. In het beste geval kan je een beetje slapen. In mijn geval was dat zo, Pieter heeft in dit geval de pech groter te zijn en zich minder comfortabel te kunnen installeren. Zo erg is dat allemaal niet. We waren beiden blij eindelijk onderweg te zijn, de voorbereidingen hebben lang genoeg geduurd en de laatste dagen het afscheid is nooit leuk. Maar het hoort erbij natuurlijk. Buenos Aires nu, dat interesseert jullie ongetwijfeld meer. Laat ons beginnen met te zeggen dat het weer ons op dit moment in de steek laat. Het is hier betrekkelijk koud, een graad of 16 en voor de tweede dag op rij ferm aan het regenen. Het houdt ons een beetje tegen om lange wandeltochten te maken, ondanks het feit dat we van alles willen zien (maar we hebben niet zoveel kleren mee, en de rugzak geeft aan dat er niet veel meer bij kan, zo dus, we letten een beetje op). Buenos Aires bestaat uit verschillende wijken, wij zitten in San Telmo, de oudste wijk van de stad.  Dan heb je nog Ricoleta, staat één dezer op de agenda, met een interessante wandeling, zo voorspeld de lonely planet (Evita’ s graf is daar ook te vinden) + in het weekend een hippie fair, interesting. San Telmo zelf heeft iedere zondag een antiques fair, kunnen we niet missen (superleuke alternatieve kleren hebben ze hier ook trouwens, maar snif, het kan er even niet bij, maar goed nieuws: we vertrekken terug vanuit Buenos Aires en we komen waarschijnlijk met een extra valies naar huis dan, hihi). La Boca, de armste wijk, doen we ook één dezer, en tot slot Palermo, een wijk vol parken, waar joggers zich laten gaan (ga ik trouwens ook eventjes testen), waar je kan zwemmen, en wat dus eigenlijk de natuurrijkste wijk is van Buenos Aires; die komt dus zeker ook nog aan de beurt. City center zelf van Buenos Aires hebben we ons gisteren in laten onderdompelen, is leuk, druk, een echte stad eigenlijk. Maar er staan hier interessante gebouwen, 19^de eeuws, speciaal. Je hebt hier een interessante mix tussen Zuid Amerikaanse stijl, gemengd met Europese tinten, ook wel een beetje grappig. Volgende week dinsdag of ergens in de buurt van die dag, vertrekken we naar het Noorden, daar zou op dit moment het weer al beter zijn (let op: ook hier in Buenos Aires zou het zo stilletjes aan warmer en zonniger moeten worden, maar ze komen blijkbaar uit de strengste winter sinds lang hebben we ons laten vertellen). In het noorden dus nu al warmer en daar gaan we naartoe. De Iguazu falls als toppunt van die trip, maar er is natuurlijk veel meer dan zulke highlights. We hebben trouwens een beetje een doel. Michelien en John, zitten midden oktober in Noord – Chili, die gaan we bezoeken, kwestie van nog even te verbroederen, why not, we zitten te dicht bij elkaar om dit te laten voorbijgaan. OK, dit is het voor even denken we. Al dan niet grappige anekdotes:

–          Gisterenavond is ons een auto gepasseerd, die even dacht in een plasje te rijden. Zoals in de films (al dan niet goede, daarover even geen discussie) werden we door een golf water overspoeld, kletsnat waren we. De kleren hangen nu nog te drogen…Grrr… maar grappig ook.

–          Het befaamde biefstuk van Argentinië is terecht befaamd. Pieter kreeg het zelf niet op, can you imagine??? Maar heel lekker.

–          Ook onze hostel loopt onder water, de gangen en publieke ruimtes waren een klein riviertje vorige nacht, maar gelukkig blijven de private ruimtes gespaard, dus slapen hoeft nog niet in de nattigheid

–          Ze rijden hier als gekken in Buenos Aires, ze toeteren de hele dag door naar elkaar en lijnen en strepen op de weg wordt geen rekening mee gehouden,, het recht van de sterkste ja ja. Uitkijken, ook al staan de lichten op groen voor ons is de boodschap.

–          En gelukkig hebben we een beetje Spaans geleerd. Ze spreken hier echt niet anders en rara, het lukt nog wel goed vinden we van onszelf.

–          Één dezer avonden gaan we een tango show bekijken, Argentinië staat er bekend voor, dus kunnen we niet missen.

Okeekes, en hoe is’t met jullie – don’t forget om te vertellen!

Greets,

Sara en Pieter